znani-ludzie, 1960
Przyszły prezydent Turcji - Recep Tayyip Erdoğan
Recep Tayyip Erdoğan (wym. tur. [ˈɾɛdʒɛp ˈtɑːjip ˈɛɾdɔːɑn]; ur. 26 lutego 1954 w Stambule) – turecki ekonomista, polityk, lider Partii Sprawiedliwości i Rozwoju w latach 2001–2014, burmistrz Stambułu w latach 1994–1998, premier Turcji w latach 2003–2014, prezydent od 28 sierpnia 2014.
W 1973 ukończył szkołę religijną İmam Hatip Lisesi w Stambule, a w 1981 studia na Wydziale Ekonomii i Handlu Uniwersytetu Marmara.
Pochodzi z ubogiej rodziny pracownika straży przybrzeżnej z Rize. Wychowywał się w stambulskiej dzielnicy Kasımpaşa. W młodości zarabiał na życie sprzedając na ulicy lemoniadę i sezamki. Przez wiele lat amatorsko uprawiał piłkę nożną.
W czasie studiów zaangażował się w działalność polityczną. Był członkiem Tureckiego Narodowego Związku Studentów. Związał się z ruchem islamistycznym skupionym wokół Necmettina Erbakana. Wstąpił do islamistycznej Partii Ocalenia Narodowego (MSP). W 1976 został wybrany na przewodniczącego organizacji młodzieżowej MSP w Beyoğlu, a następnie został szefem organizacji młodzieżowej MSP w Stambule.
Po przewrocie wojskowym 12 września 1980, po którym zdelegalizowano wszystkie partie polityczne, Erdoğan pracował w sektorze prywatnym jako doradca i menedżer. W 1983 wrócił do działalności politycznej jako członek Partii Dobrobytu. Rok później został przewodniczącym okręgowej organizacji partyjnej w Beyoğlu, a w 1985 przewodniczącym organizacji regionalnej w Stambule oraz członkiem centralnych władz partii.
27 marca 1994 wygrał wybory na stanowisko burmistrza Stambułu. W okresie sprawowania tej funkcji (1994-1998), Erdoğanowi udało się rozwiązać szereg problemów w sferze gospodarki, infrastruktury, komunikacji oraz ekologii, m.in. poprzez budowę sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, oczyszczalni ścieków, dróg i mostów, mieszkań komunalnych oraz pomoc dla najuboższych. Zdołał również spłacić znaczną część miejskich długów. Erdoğan uchodzi też za pierwszego z burmistrzów Stambułu, który zatroszczył się o ochronę środowiska. Za osiągnięcia w zarządzaniu metropolią był chwalony także przez przeciwników politycznych. Mimo zarzutów, że na miejskich kontraktach skorzystały firmy należące do jego partyjnych kolegów, Erdoğan zachował opinię jednego z najmniej skorumpowanych polityków tureckich. Jednocześnie Erdoğan zrezygnował z realizacji pomysłów niezgodnych ze świeckim charakterem państwa tureckiego (m.in. ponownego przekształcenia Hagia Sophia w meczet).
Przemówienie zostało uznane za podżeganie do nienawiści na tle religijnym. W 1998 Erdoğan został usunięty z funkcji burmistrza Stambułu i skazany na dziesięć miesięcy pozbawienia wolności. Po kolejnych apelacjach wyrok został utrzymany w mocy, jednak Erdoğan nie odbył całej kary. Latem 2001 wyszedł na wolność po czterech miesiącach więzienia na mocy amnestii.
14 sierpnia 2001 wraz z grupą działaczy zdelegalizowanej islamistycznej Partii Cnoty (następczyni Partii Dobrobytu) założył ugrupowanie Partia Sprawiedliwości i Rozwoju (AKP). Został wybrany jej przewodniczącym. Jako lider nowej formacji politycznej odwołującej się do tradycji ruchów islamistycznych Erdoğan złagodził retorykę religijną i opowiedział się za integracją Turcji z Unią Europejską. W wyborach parlamentarnych w 2002 AKP zdobyła ponad 34% głosów i dwie trzecie mandatów w parlamencie, dzięki czemu mogła utworzyć większościowy gabinet. W związku z sądowym zakazem pełnienia funkcji publicznych Erdoğan nie mógł kandydować ani objąć stanowiska szefa rządu. Po zdjęciu zakazu 9 marca 2003 wziął udział w wyborach uzupełniających w okręgu Siirt zdobywając 85% głosów.
14 marca 2003 objął stanowisko premiera Turcji. W 2007 uzyskał reelekcję w kolejnych wyborach parlamentarnych, zdobywając mandat w okręgu stambulskim. AKP uzyskała zaś łącznie ponad 46% głosów oraz 341 miejsc w Zgromadzeniu Narodowym, co umożliwiło jej utworzenie kolejnego rządu większościowego z Erdoğanem na stanowisku premiera. Erdoğan zachował stanowisko po kolejnych wyborach parlamentarnych w 2011, w których AKP zdobyła 49,9% głosów oraz 326 mandatów.
Jako kandydat Partii Sprawiedliwości i Rozwoju brał udział w pierwszych w historii kraju powszechnych wyborach prezydenckich. Głosowanie odbyło się 10 sierpnia 2014, Erdoğan zwyciężył już w pierwszej turze uzyskując 51,79% głosów[3]. Wkrótce potem nowym przywódcą Partii Sprawiedliwości i Rozwoju i następcą Erdoğana na stanowisku szefa rządu został mianowany minister spraw zagranicznych Ahmet Davutoğlu. 28 sierpnia 2014 został oficjalnie zaprzysiężony na stanowisku prezydenta.
Po wydaniu przez Sąd Konstytucyjny Turcji wyroku z 26 lutego 2016 uznającego aresztowanie dwóch dziennikarzy Cana Dündara i Erdema Güla za bezprawne, 11 marca 2016 Erdoğan stwierdził, iż organ ten poczynił krok przeciwko narodowi i że kolejne takie działania Sądu mogą postawić jego dalsze istnienie pod znakiem zapytania.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Recep_Tayyip_Erdo%C4%9Fan
W 1973 ukończył szkołę religijną İmam Hatip Lisesi w Stambule, a w 1981 studia na Wydziale Ekonomii i Handlu Uniwersytetu Marmara.
Pochodzi z ubogiej rodziny pracownika straży przybrzeżnej z Rize. Wychowywał się w stambulskiej dzielnicy Kasımpaşa. W młodości zarabiał na życie sprzedając na ulicy lemoniadę i sezamki. Przez wiele lat amatorsko uprawiał piłkę nożną.
W czasie studiów zaangażował się w działalność polityczną. Był członkiem Tureckiego Narodowego Związku Studentów. Związał się z ruchem islamistycznym skupionym wokół Necmettina Erbakana. Wstąpił do islamistycznej Partii Ocalenia Narodowego (MSP). W 1976 został wybrany na przewodniczącego organizacji młodzieżowej MSP w Beyoğlu, a następnie został szefem organizacji młodzieżowej MSP w Stambule.
Po przewrocie wojskowym 12 września 1980, po którym zdelegalizowano wszystkie partie polityczne, Erdoğan pracował w sektorze prywatnym jako doradca i menedżer. W 1983 wrócił do działalności politycznej jako członek Partii Dobrobytu. Rok później został przewodniczącym okręgowej organizacji partyjnej w Beyoğlu, a w 1985 przewodniczącym organizacji regionalnej w Stambule oraz członkiem centralnych władz partii.
27 marca 1994 wygrał wybory na stanowisko burmistrza Stambułu. W okresie sprawowania tej funkcji (1994-1998), Erdoğanowi udało się rozwiązać szereg problemów w sferze gospodarki, infrastruktury, komunikacji oraz ekologii, m.in. poprzez budowę sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, oczyszczalni ścieków, dróg i mostów, mieszkań komunalnych oraz pomoc dla najuboższych. Zdołał również spłacić znaczną część miejskich długów. Erdoğan uchodzi też za pierwszego z burmistrzów Stambułu, który zatroszczył się o ochronę środowiska. Za osiągnięcia w zarządzaniu metropolią był chwalony także przez przeciwników politycznych. Mimo zarzutów, że na miejskich kontraktach skorzystały firmy należące do jego partyjnych kolegów, Erdoğan zachował opinię jednego z najmniej skorumpowanych polityków tureckich. Jednocześnie Erdoğan zrezygnował z realizacji pomysłów niezgodnych ze świeckim charakterem państwa tureckiego (m.in. ponownego przekształcenia Hagia Sophia w meczet).
Przemówienie zostało uznane za podżeganie do nienawiści na tle religijnym. W 1998 Erdoğan został usunięty z funkcji burmistrza Stambułu i skazany na dziesięć miesięcy pozbawienia wolności. Po kolejnych apelacjach wyrok został utrzymany w mocy, jednak Erdoğan nie odbył całej kary. Latem 2001 wyszedł na wolność po czterech miesiącach więzienia na mocy amnestii.
14 sierpnia 2001 wraz z grupą działaczy zdelegalizowanej islamistycznej Partii Cnoty (następczyni Partii Dobrobytu) założył ugrupowanie Partia Sprawiedliwości i Rozwoju (AKP). Został wybrany jej przewodniczącym. Jako lider nowej formacji politycznej odwołującej się do tradycji ruchów islamistycznych Erdoğan złagodził retorykę religijną i opowiedział się za integracją Turcji z Unią Europejską. W wyborach parlamentarnych w 2002 AKP zdobyła ponad 34% głosów i dwie trzecie mandatów w parlamencie, dzięki czemu mogła utworzyć większościowy gabinet. W związku z sądowym zakazem pełnienia funkcji publicznych Erdoğan nie mógł kandydować ani objąć stanowiska szefa rządu. Po zdjęciu zakazu 9 marca 2003 wziął udział w wyborach uzupełniających w okręgu Siirt zdobywając 85% głosów.
14 marca 2003 objął stanowisko premiera Turcji. W 2007 uzyskał reelekcję w kolejnych wyborach parlamentarnych, zdobywając mandat w okręgu stambulskim. AKP uzyskała zaś łącznie ponad 46% głosów oraz 341 miejsc w Zgromadzeniu Narodowym, co umożliwiło jej utworzenie kolejnego rządu większościowego z Erdoğanem na stanowisku premiera. Erdoğan zachował stanowisko po kolejnych wyborach parlamentarnych w 2011, w których AKP zdobyła 49,9% głosów oraz 326 mandatów.
Jako kandydat Partii Sprawiedliwości i Rozwoju brał udział w pierwszych w historii kraju powszechnych wyborach prezydenckich. Głosowanie odbyło się 10 sierpnia 2014, Erdoğan zwyciężył już w pierwszej turze uzyskując 51,79% głosów[3]. Wkrótce potem nowym przywódcą Partii Sprawiedliwości i Rozwoju i następcą Erdoğana na stanowisku szefa rządu został mianowany minister spraw zagranicznych Ahmet Davutoğlu. 28 sierpnia 2014 został oficjalnie zaprzysiężony na stanowisku prezydenta.
Po wydaniu przez Sąd Konstytucyjny Turcji wyroku z 26 lutego 2016 uznającego aresztowanie dwóch dziennikarzy Cana Dündara i Erdema Güla za bezprawne, 11 marca 2016 Erdoğan stwierdził, iż organ ten poczynił krok przeciwko narodowi i że kolejne takie działania Sądu mogą postawić jego dalsze istnienie pod znakiem zapytania.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Recep_Tayyip_Erdo%C4%9Fan
