geografia
Mapa ukształtowania terenu wokół najwyższego szczytu Ameryki Północnej - McKinley (obecnie Denali).
Denali (w latach 1896–2015 Mount McKinley) – najwyższy szczyt Ameryki Północnej (co zapewnia mu miejsce w Koronie Ziemi), położony w górach Alaska, na terenie Parku Narodowego Denali w Stanach Zjednoczonych.
Góra ta zbudowana jest ze skał krystalicznych (głównie granitów i łupków krystalicznych). Jej masyw pokryty jest wiecznym śniegiem i lodowcami, a największy z nich – o długości ok. 50 km – to lodowiec Muldrow. Względem otaczających go dolin występuje u jego stoków jedna z największych deniwelacji na świecie – ponad 5500 metrów (dla porównania Mount Everest ma około 3700 metrów wysokości względnej). Ciśnienie na szczycie odpowiada ciśnieniu na wysokości 6900 m n.p.m. na terenach bliżej równika. Na szczycie notuje się bardzo niskie temperatury (do -60 °C) oraz wiatry dochodzące do 160 km/h.
W 1952 wyznaczono wysokość góry na 6193 m n.p.m. Wynik ten został zrewidowany w 2015, dzięki użyciu technologii GPS. Najwyższy szczyt mierzy 6190 m n.p.m.
Nazwa Mount McKinley została nadana w 1896 na cześć Williama McKinleya, który zdobył wówczas nominację Partii Republikańskiej na prezydenta Stanów Zjednoczonych (i objął ten urząd rok później). Już wcześniej jednak Atabaskowie (miejscowa ludność indiańska) nazywali ten szczyt Denali, co oznacza „wysoki”. W 1975 władze stanu Alaska przegłosowały przywrócenie dawnej nazwy i rozpoczęły się starania, by została ona zatwierdzona przez Gabinet Stanów Zjednoczonych. W opozycji stali przede wszystkim politycy ze stanu Ohio[5], z którego pochodził McKinley, opowiadający się za utrzymaniem dotychczasowej nazwy. 28 sierpnia 2015, decyzją sekretarz Departamentu Zasobów Wewnętrznych Stanów Zjednoczonych (Sally Jewell), przywrócona została pierwotna nazwa góry: Denali.
Po raz pierwszy szczyt został zdobyty 7 czerwca 1913 przez Hudsona Stucka, Harry’ego Karstensa, Waltera Harpera i Roberta Tatuma. Pierwszym Polakiem, który tego dokonał – 31 lipca 1970 – był Marek Głogoczowski.
Wiki
Góra ta zbudowana jest ze skał krystalicznych (głównie granitów i łupków krystalicznych). Jej masyw pokryty jest wiecznym śniegiem i lodowcami, a największy z nich – o długości ok. 50 km – to lodowiec Muldrow. Względem otaczających go dolin występuje u jego stoków jedna z największych deniwelacji na świecie – ponad 5500 metrów (dla porównania Mount Everest ma około 3700 metrów wysokości względnej). Ciśnienie na szczycie odpowiada ciśnieniu na wysokości 6900 m n.p.m. na terenach bliżej równika. Na szczycie notuje się bardzo niskie temperatury (do -60 °C) oraz wiatry dochodzące do 160 km/h.
W 1952 wyznaczono wysokość góry na 6193 m n.p.m. Wynik ten został zrewidowany w 2015, dzięki użyciu technologii GPS. Najwyższy szczyt mierzy 6190 m n.p.m.
Nazwa Mount McKinley została nadana w 1896 na cześć Williama McKinleya, który zdobył wówczas nominację Partii Republikańskiej na prezydenta Stanów Zjednoczonych (i objął ten urząd rok później). Już wcześniej jednak Atabaskowie (miejscowa ludność indiańska) nazywali ten szczyt Denali, co oznacza „wysoki”. W 1975 władze stanu Alaska przegłosowały przywrócenie dawnej nazwy i rozpoczęły się starania, by została ona zatwierdzona przez Gabinet Stanów Zjednoczonych. W opozycji stali przede wszystkim politycy ze stanu Ohio[5], z którego pochodził McKinley, opowiadający się za utrzymaniem dotychczasowej nazwy. 28 sierpnia 2015, decyzją sekretarz Departamentu Zasobów Wewnętrznych Stanów Zjednoczonych (Sally Jewell), przywrócona została pierwotna nazwa góry: Denali.
Po raz pierwszy szczyt został zdobyty 7 czerwca 1913 przez Hudsona Stucka, Harry’ego Karstensa, Waltera Harpera i Roberta Tatuma. Pierwszym Polakiem, który tego dokonał – 31 lipca 1970 – był Marek Głogoczowski.
Wiki
