historia
Indie Portugalskie w 1580 roku

Indie Portugalskie (Índia Portuguesa, oficjalnie: Estado Português da Índia, Portugalskie Państwo Indii) – nazwa byłej kolonii portugalskiej na zachodnim wybrzeżu Indii, w skład której wchodziły trzy terytoria: Diu, Daman i Goa. W skład terytorium Daman wchodził również obszar zwany Dadra i Nagarhaweli.
Portugalczycy dotarli do Indii wraz z wyprawą Vasco da Gamy w roku 1498. Początkowo próbowano prowadzić handel z Kozhikode, jednak szybko stosunki pomiędzy oboma stronami popsuły się i Portugalczycy musieli zdobywać towary siłą. Skłoniło to Portugalczyków do rozpoczęcia ekspansji w Indiach. W 1505 roku Francisco de Almeida został mianowany wicekrólem Indii i podjął wyprawę mającą na celu założenie faktorii handlowej w Koczinie. Wywołało to konflikt z dążącymi do monopolizacji handlu z Indiami Arabami. W 1508 roku egipska wyprawa rozbiła Portugalczyków.
W roku 1510 Afonso de Albuquerque stanął na czele nowej wyprawy do Indii, w wyniku której Portugalczycy zniszczyli Sułtanat Bidżapuru i utworzyli trwałą faktorię handlową w Goa. W następnych latach Portugalczycy zdobyli w sposób zbrojny lub pokojowy nowe terytoria kosztem sułtana Gudźaratu: Daman (1531), Salsette, Bombaj i Baçaim (1534), oraz Diu (1535).
W roku 1661 Bombaj został przekazany Brytyjczykom. W 1739 Imperium Marathów podbiło większość portugalskich posiadłości w północnych Indiach. W 1779 roku do Indii Portugalskich włączono ostatni nabytek terytorialny – Dadra i Nagarhaweli.

Wiki