historia
Ambasador Repnin i jego działalność pod koniec istnienia I RP.

Nikołaj Wasiljewicz Repnin, ros. Николай Васильевич Репнин (ur. 11 marca?/22 marca 1734 w Petersburgu, zm. 12 maja?/24 maja 1801 w Rydze) – książę rosyjski, generał-feldmarszałek i dyplomata z rodziny Repninów, generał en chef wojsk rosyjskich na Litwie w czasie powstania kościuszkowskiego 1794 roku, kierownik całej akcji przeciwko powstaniu od 3 maja 1794 roku[1].
Wnuk feldmarszałka Anikity Repnina, syn Wasyla Repnina, wojskowego, opiekuna cara Piotra III.
Od 1762 r. poseł w Prusach, w latach 1764-1768 rosyjski poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny w Warszawie i w tym czasie sprawujący faktyczną władzę nad Rzecząpospolitą jako bezpośredni wykonawca woli Katarzyny II.

Wiki