wojna
Inwazja japońska na Holenderskie Indie Wschodnie podczas II wojny światowej, 1941-42

Holenderskie Indie Wschodnie – nazwa kolonii założonej przez Holenderską Kompanię Wschodnioindyjską, która pozostawała pod bezpośrednim zwierzchnictwem Królestwa Holenderskiego od 1799 r. aż do uzyskania niepodległości przez Indonezję w 1949 r.
W latach 1942-45 w czasie II wojny światowej archipelag został zajęty przez Japończyków, którzy zostali zwabieni tu głównie przez bogate złoża ropy naftowej. Po wybuchu walk niepodległościowych w 1949 r. doszło do utworzenia niepodległego państwa indonezyjskiego. Stolica Indii Holenderskich – Batawia została przemianowana wówczas na Dżakartę i została stolicą republiki. Z dawnych posiadłości holenderskich jedynie zachodnia część wyspy Nowa Gwinea należała do Holandii, ale w 1961 r. armia indonezyjska wkroczyła na ten teren. Wywiązały się wówczas krótkotrwałe walki, które zakończyły się dopiero pod naciskiem Stanów Zjednoczonych, które nakłoniły Holandię, aby ta zrzekła się swoich roszczeń, a Indonezja uzyskała nową prowincję pod nazwą Irian Zachodni.

Wiki