wojna, 1916
Brytyjski czołg Mark I nieopodal Thiepval, I wojna światowa, 25 września 1916

Mark I – czołg brytyjski z okresu I wojny światowej.
Po próbach terenowych w styczniu 1916 roku, pojazd został skierowany do produkcji. Angielska nazwa czołgu - Tank oznaczająca zbiornik, została użyta, aby zmylić wywiad wroga. Dodatkowo zakamuflowano przedsięwzięcie, twierdząc oficjalnie, że zakłady produkują zbiorniki na zamówienie Rosji.
W sumie wyprodukowano 150 czołgów Mark I w wersji "żeńskiej" (wyposażone w 5 ciężkich karabinów maszynowych) i "męskiej" (wyposażone w 2 armaty 57mm i 3 karabiny maszynowe).
15 września 1916 roku, 49 czołgów Mark I miało wspomagać atak piechoty brytyjskiej w bitwie nad Sommą. Na linię frontu dotarły tylko 32 czołgi, z czego 5 ugrzęzło w podmokłym terenie, a 9 uległo awarii. Pozostałe 18 wozów nie odegrało decydującej roli w przebiegu walk. Atakowały w znacznym rozproszeniu (w grupach po dwa, trzy wozy) na nieprzyjaznym terenie, pomimo to były zaskoczeniem dla Niemców. Użycie ich zaowocowało znacznym zmniejszeniem strat. 17 września w sztabie angielskiego dowódcy, gen. Haiga, znaleźli się: pułkownik Ernest Swinton i porucznik Albert Stern, obaj zaangażowani w rozwój broni pancernej. Generał Haig był jednak sceptycznie nastawiony do nowego wynalazku i nie spowodował szerszego i bardziej celowego wykorzystania czołgów. Okazało się to błędem, ponieważ ich pojawienie się na linii frontu zaskoczyło Niemców w równym stopniu, jak generała Haiga ich skuteczność. Gdy okazało się, że czołgi zrobiły we froncie wyrwę o szerokości kilkunastu kilometrów i głębokości kilkudziesięciu, wojska angielskie nie mogły wykorzystać powodzenia, ponieważ zaopatrzenie pozostało daleko w tyle i czołgi z braku amunicji wycofano na tyły.

Wiki