wojna, 1943
Wielki mufti Jerozolimy Muhammad Amin al-Husajni rozmowia z muzułmańskimi ochotnikami do Waffen SS z Bośni, 1943
Amin al-Husajni przyjechał do Rzymu w dniu 11 października 1941 roku, i natychmiast skontaktował się z włoskim wywiadem (Servizio Informazioni Militari, SIM). Al-Husajni podał się za przywódcę tajnej arabskiej nacjonalistycznej organizacji działającej we wszystkich państwach arabskich. Zaoferował pomoc w wojnie przeciwko Wielkiej Brytanii pod warunkiem, że państwa Osi „uznają zasadę jedności, niezależności i suwerenności państwa arabskiego obejmującego Irak, Syrię, Palestynę i Transjordanię”. Włoskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych przyznało al-Husajniemu dotację w wysokości jednego miliona lirów. 27 października al-Husajni spotkał się włoskim przywódcą Benitem Mussolinim.
6 listopada al-Husajni przyjechał do Berlina, gdzie z Ernstem von Weizsäckerem omówił tekst deklaracji o współpracy niemiecko-arabskiej. 20 listopada odbyło się spotkanie z ministrem spraw zagranicznych Joachimem von Ribbentropem, a 28 listopada z Adolfem Hitlerem. Al-Husajni poprosił Hitlera o wydanie publicznej deklaracji „uznania i sympatii dla arabskiej walki o niepodległość i wyzwolenie, które byłoby wsparciem do likwidacji żydowskiej siedziby narodowej”. Hitler nigdy nie wygłosił podobnej deklaracji, mówiąc, że pobudziłoby to brytyjskie działania przeciwko francuskim rządom Vichy. Dał jednak al-Husajniemu zapewnienie, że Niemcy będą systematycznie dążyć do ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Po likwidacji Żydów w Europie i Rosji, celem Niemiec miało być zniszczenie elementów żydowskich zamieszkujących państwa arabskie (Das deutsche Ziel Würde lediglich dann die Vernichtung des im Arabischen Raum der unter der Protektion britischen Macht lebenden Judentums sein).
Al-Husajni przez część historyków jest oskarżany o popieranie niemieckiego planu Endlösung eksterminacji europejskich Żydów. Na powojennym procesie w Norymberdze twierdził tak Dieter Wisliceny, zastępca Adolfa Eichmanna. W okresie późniejszym Al-Hadżdż Muhammad Amin al-Husajni temu zaprzeczał. Jednakże pewne działania świadczą przeciwko niemu. W dniu 13 maja 1943 roku interweniował w niemieckim Ministerstwie Spraw Zagranicznych, aby zablokować ewentualne przewiezienie do Palestyny 4 tys. dzieci żydowskich wraz z 500 dorosłymi pochodzącymi z Bułgarii, Węgier i Rumunii. Wniosek ten został przyjęty. Następnie we wrześniu 1943 roku zablokował ewakuację 500 dzieci żydowskich z chorwackiego miasta Arbe do Turcji. Podobnie, w dniu 25 lipca 1944 roku wystąpił do węgierskiego Ministra Spraw Zagranicznych sprzeciwiając się wydaniu zaświadczeń dla 900 dzieci żydowskich i 100 dorosłych, dzięki którym mogliby oni wyjechać z Węgier do Turcji. Według al-Husajniego, mogliby oni być wywiezieni do Palestyny. Sugerował on, że węgierscy Żydzi powinni trafić do państw okupowanych przez Niemców, takich jak np. Polska. Istnieją ponadto dowody na zaangażowanie Mohammada Amina al-Husajni w tajną akcję wysłania do Tel Awiwu 5 agentów-spadochroniarzy, którzy mieli zatruć system wodociągowy miasta. Brytyjska policja schwytała ich jednak w jaskini niedaleko Jerycha.
Współcześni historycy Klaus Michael Mallmann i Martin Cuppers przebadali dokumenty niemieckiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Archiwum Wojskowego Wywiadu we Freiburgu. W swojej książce napisali, że naziści planowali utworzenie specjalnej jednostki Einsatzkommando Ägypten do eksterminacji Żydów w Palestynie. „Najważniejszym współpracownikiem nazistów i bezwzględnym arabskim antysemitą był Amin al-Husajni, mufti Jerozolimy”. Plany te nie zostały zrealizowane, jednak al-Husajni przez całą wojnę prowadził na rzecz III Rzeszy działalność propagandową w celu werbunku muzułmańskich ochotników do niemieckiej armii działającej w Bałkanach. Od początku 1942 roku odwiedzał Bośnię, gdzie spotykał się z muzułmańskimi przywódcami. Przekonał ich do koncepcji przyłączenia się do wojny i utworzenia muzułmańskich dywizji Waffen-SS. W 1943 i 1944 roku sformowano w ten sposób dwie dywizje: 13 Dywizję Górską SS „Handschar” i 23 Dywizję Górską SS „Kama”. Prowadziły one działania przeciwko jugosłowiańskiej partyzantce komunistycznej popełniając liczne zbrodnie. Ponadto pomagał w tworzeniu szkół szkolących imamów i mułłów na rzecz wspomnianych formacji. Utrzymywał też bliskie kontakty z przywódcami albańskich muzułmanów, zachęcając ich do aktywnej kolaboracji z Niemcami. Innym przejawem propagandowej aktywności wielkiego muftiego Jerozolimy było przemówienie wygłoszone w dniu 1 marca 1944 roku w Radio Berlin: „Arabowie, powstańcie jak jeden mąż i walczcie o swoje prawa. Zabijajcie Żydów, gdziekolwiek ich znajdziecie. To podoba się Bogu, historii i religii. To ocali wasz honor. Allah jest z wami”.
Wiki
6 listopada al-Husajni przyjechał do Berlina, gdzie z Ernstem von Weizsäckerem omówił tekst deklaracji o współpracy niemiecko-arabskiej. 20 listopada odbyło się spotkanie z ministrem spraw zagranicznych Joachimem von Ribbentropem, a 28 listopada z Adolfem Hitlerem. Al-Husajni poprosił Hitlera o wydanie publicznej deklaracji „uznania i sympatii dla arabskiej walki o niepodległość i wyzwolenie, które byłoby wsparciem do likwidacji żydowskiej siedziby narodowej”. Hitler nigdy nie wygłosił podobnej deklaracji, mówiąc, że pobudziłoby to brytyjskie działania przeciwko francuskim rządom Vichy. Dał jednak al-Husajniemu zapewnienie, że Niemcy będą systematycznie dążyć do ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Po likwidacji Żydów w Europie i Rosji, celem Niemiec miało być zniszczenie elementów żydowskich zamieszkujących państwa arabskie (Das deutsche Ziel Würde lediglich dann die Vernichtung des im Arabischen Raum der unter der Protektion britischen Macht lebenden Judentums sein).
Al-Husajni przez część historyków jest oskarżany o popieranie niemieckiego planu Endlösung eksterminacji europejskich Żydów. Na powojennym procesie w Norymberdze twierdził tak Dieter Wisliceny, zastępca Adolfa Eichmanna. W okresie późniejszym Al-Hadżdż Muhammad Amin al-Husajni temu zaprzeczał. Jednakże pewne działania świadczą przeciwko niemu. W dniu 13 maja 1943 roku interweniował w niemieckim Ministerstwie Spraw Zagranicznych, aby zablokować ewentualne przewiezienie do Palestyny 4 tys. dzieci żydowskich wraz z 500 dorosłymi pochodzącymi z Bułgarii, Węgier i Rumunii. Wniosek ten został przyjęty. Następnie we wrześniu 1943 roku zablokował ewakuację 500 dzieci żydowskich z chorwackiego miasta Arbe do Turcji. Podobnie, w dniu 25 lipca 1944 roku wystąpił do węgierskiego Ministra Spraw Zagranicznych sprzeciwiając się wydaniu zaświadczeń dla 900 dzieci żydowskich i 100 dorosłych, dzięki którym mogliby oni wyjechać z Węgier do Turcji. Według al-Husajniego, mogliby oni być wywiezieni do Palestyny. Sugerował on, że węgierscy Żydzi powinni trafić do państw okupowanych przez Niemców, takich jak np. Polska. Istnieją ponadto dowody na zaangażowanie Mohammada Amina al-Husajni w tajną akcję wysłania do Tel Awiwu 5 agentów-spadochroniarzy, którzy mieli zatruć system wodociągowy miasta. Brytyjska policja schwytała ich jednak w jaskini niedaleko Jerycha.
Współcześni historycy Klaus Michael Mallmann i Martin Cuppers przebadali dokumenty niemieckiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Archiwum Wojskowego Wywiadu we Freiburgu. W swojej książce napisali, że naziści planowali utworzenie specjalnej jednostki Einsatzkommando Ägypten do eksterminacji Żydów w Palestynie. „Najważniejszym współpracownikiem nazistów i bezwzględnym arabskim antysemitą był Amin al-Husajni, mufti Jerozolimy”. Plany te nie zostały zrealizowane, jednak al-Husajni przez całą wojnę prowadził na rzecz III Rzeszy działalność propagandową w celu werbunku muzułmańskich ochotników do niemieckiej armii działającej w Bałkanach. Od początku 1942 roku odwiedzał Bośnię, gdzie spotykał się z muzułmańskimi przywódcami. Przekonał ich do koncepcji przyłączenia się do wojny i utworzenia muzułmańskich dywizji Waffen-SS. W 1943 i 1944 roku sformowano w ten sposób dwie dywizje: 13 Dywizję Górską SS „Handschar” i 23 Dywizję Górską SS „Kama”. Prowadziły one działania przeciwko jugosłowiańskiej partyzantce komunistycznej popełniając liczne zbrodnie. Ponadto pomagał w tworzeniu szkół szkolących imamów i mułłów na rzecz wspomnianych formacji. Utrzymywał też bliskie kontakty z przywódcami albańskich muzułmanów, zachęcając ich do aktywnej kolaboracji z Niemcami. Innym przejawem propagandowej aktywności wielkiego muftiego Jerozolimy było przemówienie wygłoszone w dniu 1 marca 1944 roku w Radio Berlin: „Arabowie, powstańcie jak jeden mąż i walczcie o swoje prawa. Zabijajcie Żydów, gdziekolwiek ich znajdziecie. To podoba się Bogu, historii i religii. To ocali wasz honor. Allah jest z wami”.
Wiki
