technika
1K17 Kompresja – (Rosyjski:1К17 Сжатие) samobieżny kompleks laserowy produkcji radzieckiej

1K17 Kompresja – (Rosyjski:1К17 Сжатие) samobieżny kompleks laserowy produkcji radzieckiej. Głównym celem promiennika jest zakłócenie, lub uszkodzenie, opto-elektronicznych środków celowniczych przeciwnika.
Angielskojęzyczna wikipedia podaje, że pojazd był konstruowany w latach 70. i 80.

Rosyjskojęzyczna wikipedia podaje, że promiennik opracowano w centrum naukowym „Astrofizyka” (ros:НПО «Астрофизика»), natomiast podwozie w „Uralskich zakładach maszyn transportowych” (ros:«Уралтрансмаш»). W październiku roku 1990 broń przeszła próby fabryczne i w roku 1991 została skierowana do prób państwowych, które pomyślnie zakończyła w 1992 roku. Polecenie wprowadzenia do uzbrojenia nie zostało zrealizowane z powodu rozpadu ZSRR.
Kompleks jest wyposażony w automatykę rozpoznania i naprowadzenia reagującą na elementy odbijające światło laserowe.

Głównym elementem roboczym broni jest promiennik laserowy oparty na ciele stałym zasilany przy pomocy ksenonowych lamp błyskowych. Uważa się, że elementem roboczym był walcowy kryształ rubinu o wadze 30kg. W rosyjskojęzycznej wikipedii wspomina się, że mógł to być laser Nd:YAG.

Podwozie bazuje na konstrukcji zastosowanej w samobieżnej haubicy 2S19 MSTA-S.

Pojazd jest wyposażony w jeden karabin NSW przeciw nisko lecącym środkom przeciwnika.
Wiadomo o jednym zachowanym egzemplarzu przechowywanym w muzeum Wojskowo–technicznym (ros:Военно-техническй) w miejscowości Iwanowskoje (ros:Ивановское).

Wiki