historia
Pochodzenie hitlerowskiej swastyki.
Znak swastyki kojarzony jest obecnie głównie z Narodowosocjalistyczną Niemiecką Partią Robotników - NSDAP. Tymczasem znak ten ma bardzo długą historię, mówi się nawet o 10 tysiącach lat.
Swastyka znana jest w wielu kulturach (hinduizm, judaizm, w religiach Słowian, Germanów, Azteków ...), inne nazwy to Swarga, Swarzyca, Swarożyca, Krzyż Thora, Svastika, dysk Słońca. Oznaczała zazwyczaj - szczęście, zwycięstwo, sukces, dobre zbiory, przychylność bogów, dążenie do sukcesu, zwycięstwo w walce, dobre plony. We wszystkich kulturach Swastykę traktowano z czcią jako znak mający znaczenie magiczne, religijne. W polityce znak ten pojawił się dopiero wraz z pojawieniem się w Niemczech NSDAP. Naziści wykorzystali religijny znak do własnych, głównie propagandowych celów.
Dokonali kilku znaczących zmian. Pomysłodawcą wykorzystania swastyki był jeden z działaczy Zakonu Germańskiego (powstał w 1912), a konkretniej jej bawarskiej filii Towarzystwa Thule (założone w 1918) dentysta Friedrich Krohn. Krohn dokonał kilku zmian, dodał czerwone tło, które miało związek z socjalistycznym rodowodem, a białe koło miało oznaczać rasę nordycką. Tak wykonana swastyka stała się herbem kultywującej okultyzm, antysemickiej i antychrześcijańskiej organizacji. Antychrześcijańskiej z tego powodu, że chrześcijaństwo stworzyli Żydzi. Bez wątpienia Fuhrer przejął poglądy organizacji, w tym chęć wykorzenienia chrześcijaństwa, dokonał również zmian w swastyce, zmienił kierunek załamania ramion w swastyce z lewego na prawy oraz przekręcił ją o 45 stopni.
Dla Słowian swastyka była znakiem Swaroga, czyli boga słońca.
W Polsce znak ten był często spotykany na Podhalu. Używano go do oznaczania nowych górskich tras. Do dzisiaj znajduje się na granitowym obelisku poświęconemu muzykowi Mieczysławowi Karłowiczowi, który był również wielkim miłośnikiem Tatr. Karłowicz zginął pod lawiną podczas samotnej wyprawy na Kościelec w 1909 roku w wieku zaledwie 33 lat. Trzeba pamiętać, że w tym czasie nie było wytyczonych tras, a każda wyprawa w góry była obarczona wielkim ryzykiem. Oczywiście w 1909 roku nikt nie mógł przypuszczać, że za kilka lat Hitler odciśnie swoje piętno na "Krzyżu niespodzianym" i stanie się on znakiem hitlerowskich oddziałów.
W II RP swastyka była znakiem oddziałów podhalańskich. Żołnierze nosili je nawet będąc w niemieckiej niewoli. Swarzyca ozdabiała nie tylko mundury, ale również budynki, sztandary oraz wszystko co było związane z podhalańskimi oddziałami.
( więcej o Adolfie Hitlerze i nazizmie )
Ireneusz Piotrzkowicz
Swastyka znana jest w wielu kulturach (hinduizm, judaizm, w religiach Słowian, Germanów, Azteków ...), inne nazwy to Swarga, Swarzyca, Swarożyca, Krzyż Thora, Svastika, dysk Słońca. Oznaczała zazwyczaj - szczęście, zwycięstwo, sukces, dobre zbiory, przychylność bogów, dążenie do sukcesu, zwycięstwo w walce, dobre plony. We wszystkich kulturach Swastykę traktowano z czcią jako znak mający znaczenie magiczne, religijne. W polityce znak ten pojawił się dopiero wraz z pojawieniem się w Niemczech NSDAP. Naziści wykorzystali religijny znak do własnych, głównie propagandowych celów.
Dokonali kilku znaczących zmian. Pomysłodawcą wykorzystania swastyki był jeden z działaczy Zakonu Germańskiego (powstał w 1912), a konkretniej jej bawarskiej filii Towarzystwa Thule (założone w 1918) dentysta Friedrich Krohn. Krohn dokonał kilku zmian, dodał czerwone tło, które miało związek z socjalistycznym rodowodem, a białe koło miało oznaczać rasę nordycką. Tak wykonana swastyka stała się herbem kultywującej okultyzm, antysemickiej i antychrześcijańskiej organizacji. Antychrześcijańskiej z tego powodu, że chrześcijaństwo stworzyli Żydzi. Bez wątpienia Fuhrer przejął poglądy organizacji, w tym chęć wykorzenienia chrześcijaństwa, dokonał również zmian w swastyce, zmienił kierunek załamania ramion w swastyce z lewego na prawy oraz przekręcił ją o 45 stopni.
Dla Słowian swastyka była znakiem Swaroga, czyli boga słońca.
W Polsce znak ten był często spotykany na Podhalu. Używano go do oznaczania nowych górskich tras. Do dzisiaj znajduje się na granitowym obelisku poświęconemu muzykowi Mieczysławowi Karłowiczowi, który był również wielkim miłośnikiem Tatr. Karłowicz zginął pod lawiną podczas samotnej wyprawy na Kościelec w 1909 roku w wieku zaledwie 33 lat. Trzeba pamiętać, że w tym czasie nie było wytyczonych tras, a każda wyprawa w góry była obarczona wielkim ryzykiem. Oczywiście w 1909 roku nikt nie mógł przypuszczać, że za kilka lat Hitler odciśnie swoje piętno na "Krzyżu niespodzianym" i stanie się on znakiem hitlerowskich oddziałów.
W II RP swastyka była znakiem oddziałów podhalańskich. Żołnierze nosili je nawet będąc w niemieckiej niewoli. Swarzyca ozdabiała nie tylko mundury, ale również budynki, sztandary oraz wszystko co było związane z podhalańskimi oddziałami.
( więcej o Adolfie Hitlerze i nazizmie )
Ireneusz Piotrzkowicz
