zwierzęta
Czy zwierzęta częściej niż ludzie mordują przedstawicieli własnego gatunku?

Tak, choć statystycznie wśród wszystkich ssaków średnia jest mało imponująca 0,3 proc., czyli jeden na trzysta przypadków ginie z powodu ataku przedstawiciela własnego gatunku. Wśród badanych zwierząt istnieją jednak wyjątki, które daleko odbiegają od średniej np. surykatki szare. Wśród tych niewielkich afrykańskich zwierzątek prawie co piąta śmierć (19,4 proc. populacji) jest efektem ataku członka własnej grupy. Surykatki żyją w stadach, zabijają młode osobniki, aby ich potomstwo znalazło się wyżej w hierarchii stada. Drugim równie brutalnym wobec swoich pobratymców ssakiem jest świstak ogoniasty (15 proc.), następny w kolejności jest lew afrykański (13,3 proc.), a następnie wilk (12,8 proc.), szynszyla mała (12 proc.). Dopiero teraz pojawia się pierwszy reprezentant rodziny małp - pawian (12 proc.), następnie niedźwiedź brunatny (9,7 proc.), szympans zwyczajny (4,5 proc.), dla porównania średnia dla człowieka wynosi 1,3 proc. W przypadku szympansów warto zaznaczyć, że nie mordują one członków własnego stada, krwawe są dopiero wojenne wyprawy samców do innych stad. W przypadku wilków najczęściej giną te samotne, które próbują dołączyć do jakiegoś stada. Lwy natomiast walczą nie tylko z innymi grupami lwów, ale również między sobą. Cechą wspólną zwierząt, które znalazły się wysoko w zestawieniu jest stadny tryb życia i konieczność ochrony terytorium przed innymi grupami tego samego gatunku.
Wbrew opiniom człowiek nie tylko nie znalazł się wysoko w zestawieniu, ale cały czas jego brutalność wobec przedstawicieli własnego gatunku spada. Od X wieku przed naszą erą do XVI wieku naszej ery wskaźnik ten dochodził do poziomu świstaków (15 proc.), aby stopniowo spadać aż do dzisiejszego poziomu 1,3 proc. dla całej populacji. W przypadku nowoczesnych krajów ze sprawnie działającym wymiarem sprawiedliwości odsetek ten wynosi 0,01 proc..