historia
Niektóre z najważniejszych punktów programu niemieckiej partii narodowych socjalistów (NSDAP)
"Oto niektóre z najważniejszych punktów programu niemieckiej partii narodowych socjalistów:
1) „ożywienie przemysłu i poprawa warunków życia obywateli państwa” (pkt 7),
2) „niehonorowanie dochodów nie osiągniętych przez pracę” (pkt 11),
3) „nacjonalizacja wszelkich przedsięwzięć, które dotychczas ukształtowały się w formie kompanii (trustów)” (pkt 13),
4) „wszechstronne zabezpieczenie socjalne dla ludzi w wieku emerytalnym” (pkt 15),
5) „reforma własności ziemskiej zgodnie z naszymi narodowymi potrzebami, uchwalenie prawa konfiskaty ziemi na cele społeczne bez odszkodowania, zniesienie odsetek od pożyczek przeznaczonych na rolnictwo oraz zapobieganie wszelkim spekulacjom ziemią” (pkt 17),
6) „dbałość państwa o utalentowane dzieci ubogich rodziców, bez względu na ich kategorię społeczną czy zawód. Państwo jest zobowiązane kształcić je na swój koszt” (pkt 20),
7) „obowiązek troski państwa o podniesienie poziomu zdrowia narodu przez objęcie opieką matki i dziecka, zakazanie pracy dzieciom, wzrost sprawności fizycznej przez ustanowienie w szkołach na mocy prawa obowiązku ćwiczeń gimnastycznych i uprawiania sportu, a także przez udzielenie szerokiego poparcia klubom zajmującym się rozwojem fizycznym młodzieży” (pkt 21).
W programie NSDAP widzimy więc i politykę antymonopolową, i obowiązkowe emerytury, i państwową edukację z centralistycznym programem szkolnym. Nic dziwnego, że reżim Hitlera opierał się w większości na poparciu mas robotniczych, związków zawodowych a zwłaszcza dawnego elektoratu socjaldemokratów i komunistów, który przeszedł do narodowych socjalistów. Przez większość czasu polityka gospodarcza III Rzeszy nie różniła się zresztą od tej prowadzonej w innych państwach Zachodu – oprócz jednego: była bardziej socjalistyczna. Hitlera można więc zaliczyć do ojców współczesnego welfare state – opiekuńczego państwa dobrobytu, które nie tylko rozdaje wypracowany dobrobyt, ale też szeroko interweniuje w jego wytworzenie. Warto również pamiętać, że to właśnie na hitlerowskich metodach zwalczania Wielkiego Kryzysu wzorowany był rooseveltowski New Deal, a nie odwrotnie.
Götz Aly w książce Ludowe państwo Hitlera udowadnia, że Trzecia Rzesza była pierwszym socjalnym państwem na świecie. To właśnie narodowi socjaliści wprowadzili obowiązkowe ubezpieczenia samochodowe, zasiłki dla dzieci, wspólne rozliczanie podatków przez małżeństwa, płatny urlop wypoczynkowy, ochronę najuboższych przed egzekucją komornika, przepisy chroniące przyrodę. Wiele z tych rozwiązań było pionierskich w skali światowej.
Źródło: frondalux.pl, STEFAN SĘKOWSKI: CZERWONA KSIĄŻECZKA ADOLFA HITLERA, CZYLI MEIN KAMPF JAKO LEWICOWY MANIFEST
Podesłał: Miquel Domingo/Geopolityka Pro
1) „ożywienie przemysłu i poprawa warunków życia obywateli państwa” (pkt 7),
2) „niehonorowanie dochodów nie osiągniętych przez pracę” (pkt 11),
3) „nacjonalizacja wszelkich przedsięwzięć, które dotychczas ukształtowały się w formie kompanii (trustów)” (pkt 13),
4) „wszechstronne zabezpieczenie socjalne dla ludzi w wieku emerytalnym” (pkt 15),
5) „reforma własności ziemskiej zgodnie z naszymi narodowymi potrzebami, uchwalenie prawa konfiskaty ziemi na cele społeczne bez odszkodowania, zniesienie odsetek od pożyczek przeznaczonych na rolnictwo oraz zapobieganie wszelkim spekulacjom ziemią” (pkt 17),
6) „dbałość państwa o utalentowane dzieci ubogich rodziców, bez względu na ich kategorię społeczną czy zawód. Państwo jest zobowiązane kształcić je na swój koszt” (pkt 20),
7) „obowiązek troski państwa o podniesienie poziomu zdrowia narodu przez objęcie opieką matki i dziecka, zakazanie pracy dzieciom, wzrost sprawności fizycznej przez ustanowienie w szkołach na mocy prawa obowiązku ćwiczeń gimnastycznych i uprawiania sportu, a także przez udzielenie szerokiego poparcia klubom zajmującym się rozwojem fizycznym młodzieży” (pkt 21).
W programie NSDAP widzimy więc i politykę antymonopolową, i obowiązkowe emerytury, i państwową edukację z centralistycznym programem szkolnym. Nic dziwnego, że reżim Hitlera opierał się w większości na poparciu mas robotniczych, związków zawodowych a zwłaszcza dawnego elektoratu socjaldemokratów i komunistów, który przeszedł do narodowych socjalistów. Przez większość czasu polityka gospodarcza III Rzeszy nie różniła się zresztą od tej prowadzonej w innych państwach Zachodu – oprócz jednego: była bardziej socjalistyczna. Hitlera można więc zaliczyć do ojców współczesnego welfare state – opiekuńczego państwa dobrobytu, które nie tylko rozdaje wypracowany dobrobyt, ale też szeroko interweniuje w jego wytworzenie. Warto również pamiętać, że to właśnie na hitlerowskich metodach zwalczania Wielkiego Kryzysu wzorowany był rooseveltowski New Deal, a nie odwrotnie.
Götz Aly w książce Ludowe państwo Hitlera udowadnia, że Trzecia Rzesza była pierwszym socjalnym państwem na świecie. To właśnie narodowi socjaliści wprowadzili obowiązkowe ubezpieczenia samochodowe, zasiłki dla dzieci, wspólne rozliczanie podatków przez małżeństwa, płatny urlop wypoczynkowy, ochronę najuboższych przed egzekucją komornika, przepisy chroniące przyrodę. Wiele z tych rozwiązań było pionierskich w skali światowej.
Źródło: frondalux.pl, STEFAN SĘKOWSKI: CZERWONA KSIĄŻECZKA ADOLFA HITLERA, CZYLI MEIN KAMPF JAKO LEWICOWY MANIFEST
Podesłał: Miquel Domingo/Geopolityka Pro
