wojna
Różne propozycje przebiegu polskich granic od Teheranu 1943 roku
Podczas konferencji paryskiej w 1919 polska Brytyjczycy najostrzej walczyli z Francją w kwestii polskich granic. Francuzi chcieli wzmocnienia Polski, a Brytyjczycy osłabienia. W latach 1943-45 było podobnie, ale o nasze granice zachodnie walczył Stalin, wschodnie, które zabrał dostał w całości.
W 1943 w Teheranie praktycznie ustalono granicę wschodnią, natomiast pomysł na granicę zachodnią ewoluował. W Teheranie Stalin proponował, aby polska przejęła część ziem na wschód od Odry i Nysy Kłodzkiej, ze Szczecinem, ale bez Świnoujścia, Wrocławia, Legnicy, Zielonej i Jeleniej Góry oraz Wałbrzycha. Churchill i Roosevelt zgadzali się jedynie na włączenie do Polski Opolszczyzny, a tak granica miała zostać jak przed wojną. W Poczdamie Amerykanie i Brytyjczycy zaakceptowali mniej więcej propozycje Stalina z Teheranu, ale Stalin poszedł dalej na zachód z granicą z Wrocławiem, Świnoujściem, Legnicą i Jelenią Górą.
W 1943 w Teheranie praktycznie ustalono granicę wschodnią, natomiast pomysł na granicę zachodnią ewoluował. W Teheranie Stalin proponował, aby polska przejęła część ziem na wschód od Odry i Nysy Kłodzkiej, ze Szczecinem, ale bez Świnoujścia, Wrocławia, Legnicy, Zielonej i Jeleniej Góry oraz Wałbrzycha. Churchill i Roosevelt zgadzali się jedynie na włączenie do Polski Opolszczyzny, a tak granica miała zostać jak przed wojną. W Poczdamie Amerykanie i Brytyjczycy zaakceptowali mniej więcej propozycje Stalina z Teheranu, ale Stalin poszedł dalej na zachód z granicą z Wrocławiem, Świnoujściem, Legnicą i Jelenią Górą.