historia, 1941
Japoński Yamato - największy pancernik w historii
Wyporność 63 000 ts (65 027 ton), długość - 256 metrów (linia wodna), 263 m (całkowita), szerokość 38,9 metrów.
"Yamato”, wraz z bliźniaczym „Musashi”, były największymi pancernikami, jakie kiedykolwiek zbudowano, miały artylerię główną w postaci dziewięciu dział kalibru 460 mm. Pancerniki typu Yamato stworzono, aby przeciwstawić się przewadze liczebnej okrętów USA. Budowę „Yamato” rozpoczęto w 1937 roku, oficjalnie przyjęto go do służby w tydzień po ataku na Pearl Harbor, 16 grudnia 1941. W początku 1945 flota japońska praktycznie już nie istniała, w dodatku jej i tak niewielkie możliwości ograniczały ciągłe braki paliwa. W kwietniu 1945, w desperackiej próbie spowolnienia postępów aliantów, „Yamato” wysłano na samobójczą misję na Okinawę. 7 kwietnia „Yamato” został, wraz z większością załogi, zatopiony przez amerykańskie bombowce i samoloty torpedowe jako ostatni pancernik w historii zniszczony w walce. „Yamato” przewyższał pod niemal każdym względem wszystkich swoich rywali, zarówno współczesnych mu, jak i dawniejszych. Dysponował nad nimi przewagą pod względem wyporności, kalibru dział, kształtu i konstrukcji kadłuba, pancerza, techniki artyleryjskiej i optyki. Stanowił niezwykłe osiągnięcie japońskiej inżynierii i architektury okrętowej. Z współczesnych im okrętów, jedynie amerykańskie pancerniki typu Iowa przewyższały je pod względem nowoczesności radarowego systemu kontroli ognia i amunicji, prędkości oraz ograniczania rozmiarów uszkodzeń bojowych. Mimo wszystko, konstrukcja „Yamato” zapewniała mu bardzo wysoki stopień przeżywalności. Jak bowiem dowiodły przypadki zatopienia obu okrętów typu Yamato – ich zniszczenie wymagało wielu godzin ataków setek samolotów. (wikipedia)
"Yamato”, wraz z bliźniaczym „Musashi”, były największymi pancernikami, jakie kiedykolwiek zbudowano, miały artylerię główną w postaci dziewięciu dział kalibru 460 mm. Pancerniki typu Yamato stworzono, aby przeciwstawić się przewadze liczebnej okrętów USA. Budowę „Yamato” rozpoczęto w 1937 roku, oficjalnie przyjęto go do służby w tydzień po ataku na Pearl Harbor, 16 grudnia 1941. W początku 1945 flota japońska praktycznie już nie istniała, w dodatku jej i tak niewielkie możliwości ograniczały ciągłe braki paliwa. W kwietniu 1945, w desperackiej próbie spowolnienia postępów aliantów, „Yamato” wysłano na samobójczą misję na Okinawę. 7 kwietnia „Yamato” został, wraz z większością załogi, zatopiony przez amerykańskie bombowce i samoloty torpedowe jako ostatni pancernik w historii zniszczony w walce. „Yamato” przewyższał pod niemal każdym względem wszystkich swoich rywali, zarówno współczesnych mu, jak i dawniejszych. Dysponował nad nimi przewagą pod względem wyporności, kalibru dział, kształtu i konstrukcji kadłuba, pancerza, techniki artyleryjskiej i optyki. Stanowił niezwykłe osiągnięcie japońskiej inżynierii i architektury okrętowej. Z współczesnych im okrętów, jedynie amerykańskie pancerniki typu Iowa przewyższały je pod względem nowoczesności radarowego systemu kontroli ognia i amunicji, prędkości oraz ograniczania rozmiarów uszkodzeń bojowych. Mimo wszystko, konstrukcja „Yamato” zapewniała mu bardzo wysoki stopień przeżywalności. Jak bowiem dowiodły przypadki zatopienia obu okrętów typu Yamato – ich zniszczenie wymagało wielu godzin ataków setek samolotów. (wikipedia)