historia, 1940
Niemiecki pancernik Bismarck

Bismarck – niemiecki pancernik z okresu II wojny światowej. Główna jednostka liczącego dwa okręty typu Bismarck. 28 września 1940 „Bismarck” wyszedł w swój pierwszy rejs do Gotenhafen (okupacyjna nazwa Gdyni), która miała być jego głównym portem postojowym. Okręt został przeznaczony wraz ze „Scharnhorstem”, „Gneisenau”, „Prinz Eugenem” i „Tirpitzem” do działań krążowniczych przeciwko konwojom zaopatrzeniowym. Zasadniczo ciężkie okręty niemieckie miały zakaz podejmowania walki z równoważnym przeciwnikiem w postaci pancerników i krążowników Royal Navy. Okręt flagowy dowódcy floty „Bismarck” i „Prinz Eugen” miały przebić się na północny Atlantyk i niszczyć aliancki tonaż. 5 maja na pokład okrętu wszedł Hitler, który wiązał duże nadzieje z okrętem. Grupa operacyjna – pancernik, ciężki krążownik i eskorta niszczycieli – wyszła w morze 19 maja, biorąc kurs na Cieśniny Duńskie. 21 maja okręty zacumowały w fiordzie w Bergen, gdzie zostały wykryte przez samoloty RAF. Do wykrycia i zniszczenia niemieckiej grupy dowódca Home Fleet admirał sir John Tovey wyznaczył armadę, w skład której wchodziły jednostki: HMS „Prince of Wales”, „King George V”, „Hood”, „Repulse” i „Victorious”. Atak samolotów torpedowych Swordfish okazał się skuteczny; jedna z torped trafiła w stery „Bismarcka”, który stracił zdolność do manewrowania. Na pomoc „Bismarckowi” wysłano U-Booty operujące w Zatoce Biskajskiej. Około 22:30 najpierw polski niszczyciel ORP „Piorun”, a potem angielski „Zulu” odkryły „Bismarcka”. 27 maja o godzinie 08:43 dowódcy „King George V” i „Rodneya” zobaczyli uszkodzonego „Bismarcka”. Do tych okrętów dołączyły jeszcze „Norfolk” i ciężki krążownik HMS „Dorsetshire”. Wywiązała się zażarta bitwa. O godzinie 09:31 ciężka artyleria na „Bismarcku” zamilkła. Z 2222 zaokrętowanych na „Bismarcku” marynarzy uratowało się 115 rozbitków oraz maskotka załogi – duży, czarny kot, który ostatecznie przeżył „swój” pancernik o niemal półtorej dekady. (wikipedia)