transport, 1927
Produkcja lokomotyw w polskiej firmie Fablok w Chrzanowie.
Pierwsza Fabryka Lokomotyw w Polsce "Fablok" Spółka Akcyjna – zakład przemysłowy założony w 1919 roku w Chrzanowie.W okresie przedwojennym wyprodukowano w Fabloku wiele typów parowozów normalno- i wąskotorowych, dla pociągów pasażerskich (osobowych i pospiesznych) oraz towarowych – zarówno dla Polskich Kolei Państwowych, jak i zakładów przemysłowych. Jeszcze przed wojną podjęto produkcję spalinowych i elektrycznych zespołów trakcyjnych, a także wagonów motorowych. Po 1945 w dalszym ciągu rozwijano produkcję parowozów, następnie zaś spalinowych lokomotyw manewrowych (normalno- i wąskotorowych) o mocy od 40 do 1200 KM. Łącznie fabryka wyprodukowała 10500 parowozów i lokomotyw spalinowych.
Od 1931 rozpoczęto produkcję parowozów na eksport, głównie na licencjach zachodnich i sprzedawanych w latach trzydziestych do Bułgarii, Maroka, ZSRR i na Łotwę (łącznie zbudowano przed wojną na eksport 53 lokomotywy). W Biurze Konstrukcyjnym Fabryki, a ściśle w Biurze Technicznym Parowozów Normalnotorowych, kierowanym do połowy 1930 przez inż. Kazimierza Baranowskiego, powstał całkowicie rodzimy projekt parowozu Pt31, dla Polskich Kolei, do ciągnięcia dalekobieżnych pociągów pospiesznych. Głównym projektantem był inż. Kazimierz Zembrzuski. Pierwsze parowozy opuściły fabrykę w 1932 r., a do wybuchu wojny pracowało na polskich torach już 98 tych parowozów. Kolejnym samodzielnym projektem inż. Zembrzuskiego i jego zespołu był, zrealizowany w 1937 r parowóz Pm36 (w dwóch wersjach: aerodynamicznej i o kształcie tradycyjnym). Pm36-1, o kształcie opływowym, zdobył dla Fabryki Złoty Medal na Światowej Wystawie Sztuki i Techniki w Paryżu w maju 1937 r.. Od 4 września 1939 parowóz Pm36-1 prowadził międzynarodowy pociąg “Nord-Express”, inaczej nazywany "Lux" (z Moskwy do Paryża) na odcinku Kutno-Zbąszyń. Również w latach trzydziestych XX w. wyprodukowano m.in. wagony motorowe, tzw. "luxtorpedy" - do obsługi linii Warszawa - Kraków i Kraków - Zakopane; lokomotywy elektryczne serii EL100, do obsługi warszawskiego węzła kolejowego. (wikipedia.pl)
Od 1931 rozpoczęto produkcję parowozów na eksport, głównie na licencjach zachodnich i sprzedawanych w latach trzydziestych do Bułgarii, Maroka, ZSRR i na Łotwę (łącznie zbudowano przed wojną na eksport 53 lokomotywy). W Biurze Konstrukcyjnym Fabryki, a ściśle w Biurze Technicznym Parowozów Normalnotorowych, kierowanym do połowy 1930 przez inż. Kazimierza Baranowskiego, powstał całkowicie rodzimy projekt parowozu Pt31, dla Polskich Kolei, do ciągnięcia dalekobieżnych pociągów pospiesznych. Głównym projektantem był inż. Kazimierz Zembrzuski. Pierwsze parowozy opuściły fabrykę w 1932 r., a do wybuchu wojny pracowało na polskich torach już 98 tych parowozów. Kolejnym samodzielnym projektem inż. Zembrzuskiego i jego zespołu był, zrealizowany w 1937 r parowóz Pm36 (w dwóch wersjach: aerodynamicznej i o kształcie tradycyjnym). Pm36-1, o kształcie opływowym, zdobył dla Fabryki Złoty Medal na Światowej Wystawie Sztuki i Techniki w Paryżu w maju 1937 r.. Od 4 września 1939 parowóz Pm36-1 prowadził międzynarodowy pociąg “Nord-Express”, inaczej nazywany "Lux" (z Moskwy do Paryża) na odcinku Kutno-Zbąszyń. Również w latach trzydziestych XX w. wyprodukowano m.in. wagony motorowe, tzw. "luxtorpedy" - do obsługi linii Warszawa - Kraków i Kraków - Zakopane; lokomotywy elektryczne serii EL100, do obsługi warszawskiego węzła kolejowego. (wikipedia.pl)
